حذف موارد دلخواه از کنترل‌پانل

حذف موارد دلخواه از کنترل‌پانل

کنترل‌پانل در ویندوز این امکان را در اختیار شما قرار می‌دهد تا براحتی به بخش‌های مختلف سیستم‌عامل دسترسی پیدا کرده و به اجرای ابزارهای مورد نیاز برای مدیریت و شخصی‌سازی سیستم‌عامل بپردازید.

دوست دارید ابزارها و بخش‌های مشخص شده در کنترل‌پانل را دستکاری کنید و مواردی را که به آنها نیاز ندارید از این بخش پاک کنید؟

حذف موارد دلخواه از کنترل‌پانل به همان راحتی حذف فایل‌ها در ویندوز امکان‌پذیر است و تنها کاری که شما باید انجام بدهید، حذف فایل ذخیره شده در سیستم‌عامل، مربوط به ابزار موردنظر است.

روش انجام این کار نیز عبارت است از:
1ـ به پوشه System32 در ویندوز بروید. (این پوشه در حالت پیش‌فرض در مسیر C: Windows System32 قرار دارد)

2ـ پس از مراجعه به پوشه فوق، عبارت cpl را در کادر جستجو وارد کرده و منتظر بمانید تا گزینه‌های قابل حذف از کنترل‌پانل، برای شما نمایش داده شود.

3- شما می‌توانید به‌دلخواه خود هریک از مواردی را که در فهرست نتایج یافت شده و از نوع Control panel item است، حذف کنید. توجه داشته باشید برخورداری از قابلیت حذف، به معنای ضرورت حذف موارد به‌نمایش درآمده نیست و بهتر است پیش از حذف هریک از موارد، به‌طور کامل گزینه موردنظر را مورد بررسی قرار داده، سپس این عملیات را به انجام برسانید.

4- پس از کسب اطمینان از موارد دلخواه برای حذف، می‌توانید با کلیک راست ماوس روی فایل مورد نظر و انتخاب گزینه Delete نسبت به حذف این فایل‌ها نیز اقدام کنید.

نحوه ی فرمت کردن یک درایو در ویندوز

فرمت کردن در ویندوز برای پاک سازی کامل یک درایو از هرگونه فولدر و فایل و ویروس های احتمالی بکار می رود و معمولا برای نصب یک سیستم عامل جدید مثل ویندوز درایوی که می خواهیم در آن ویندوز نصب شود را فرمت می کنند.در این پست می خواهیم طریقه ی فرمت کردن در حالت بوت و در محیط ویندوز را آموزش بدهیم.

فرمت در محیط ویندوز :
مراحل زیر را مطابق عکس ها جلو برید:
۱ – بر روی منوی استارت diskmgmt.msc را بنویسید و انتخاب کنید.

۲ – بر روی درایو مورد نظر کلیک کنید و گزینه ی Format را انتخاب کنید.

۳ - در قسمت Volume Label اسمی که می خواهید برای درایو بزارید را بنویسید ، در File System گزینه ی NTFS را به دلیل بهتر بودن از نظر کارکرد انتخاب کنید ، به قسمت Allocation Unit Size دست نزنید بزارید مقدار Default خودش باشد ، تیک گزینه ی Perform a quick format را اگر زمان کافی دارید بردارید ولی اگر عجله دارید بگذارید تیک باشد از نظر کار کردی تیک نزده باشد بهتر است ، گزینه ی بعدی که Enable file and folder compression هست در ویندوز های اخیر کاربردی نداره اختیاری هست ، توضیح آنکه برای فشرده سازی فایل ها و فولدر ها بکار می رود که با توجه به تکنولوژی امروز زیاد اثری ندارد و حجم فایل را چشمگیر نمی گیرد.

- در مطلب جداگانه به فرق نوع های فایل سیستم ها (NTFS,Fat, …) خواهیم پرداخت.

- باید خاطر نشان کرد در محیط ویندوز نمی شود درایوی که ویندوز بر رویش نصب هست را فرمت کرد این کار را باید در قسمت بوت ویندوز انجام داد.

فرمت در حالت نصب ویندوز (بوت)
بعد از اینکه در منوی Bootable سی دی رام / دی وی دی رام را به عنوان پیش فرض انتخاب کردید در مراحل نصب ویندوز با صفحه ای مواجه می شوید به این شکل که بعد از انتخاب درایو روی دکمه ی Format کلیک می نمایید.

منبع:

اتصال فلش دیسک های ویروسی به کامپیوتر با خیالی آسوده

قبل از هر چیز این نکته را یادآور شوم که این مطلب به معنی نداشتن آنتی ویروس نیست، بلکه راهکاری است در شرایط بحرانی. پس اولین پیشنهاد ما برای داشتن خیالی آسوده نصب یک آنتی ویروس مطمئن است.

اما روش ما:
روش کار بدین صورت است اجازه فعالیت خودکار (AUtorun) را از فلش دیسک ها گرفته، سپس آنها را به سیستم متصل کرده و در آخر از طریق command prompt یا همان داس به محتوای آن دسترسی پیدا می کنیم تا ویروس های درون آن را نابود سازیم. حال مراحل را بطور عملی شرح می دهیم:

مرحله اول » غیر فعال کردن اتوران (Autorun) فلش دیسک ها

ویندوز XP
برای اینکار ابتدا فایل کم حجم Tweak UI را از اینجا دانلود کرده و اجرا کنید.
در منوی سمت چپ، گزینه ی My Computer را انتخاب کرده و از زیر مجموعه ی آن گزینه ی Autoplay و در آخر گزینه ی Types را انتخاب کنید. سپس در منوی سمت راست تیک گزینه ی Enable Autoplay for Removable Drives را بردارید.

ویندوز ۷
برای این ویندوز از طریق بخش Start وارد Control Panel شوید سپس بروی گزینه ی Hardware and Sound کلیک کرده در صفحه گشوده شده بروی Autoplay کلیک کنید. حال در بالای صفحه تیک گزینه ی Use Autoplay for all Media and Device را برداشته و بروی دکمه Save کلیک کنید.

ویندوز ویستا
برای این ویندوز از طریق بخش Start وارد Control Panel شوید سپس بروی Autoplay کلیک کنید. حال در این صفحه تیک گزینه ی Use Autoplay for all Media and Device را برداشته و بروی دکمه Save کلیک کنید.

مرحله دوم » اتصال Flash Disk به کامپیوتر
مرحله ساده و در عین حال پر استرسی است، بایستی فلش دیسک را برداشته و به درگاه USB متصل کرد. (چقدر سخت!!!)

مرحله سوم » از بین بردن ویروسها
مهمترین مرحله ی کار را آغاز می کنیم. برای شروع از منوی استارت بروی گزینه ی Run کلیک می کنیم. در پنجره run عبارت cmd را تایپ می کنیم.
در پنجره Command باز شده ابتدا آدرس را به سمت درایو فلش دیسک هدایت می کنیم برای مثال اگر نام درایو مموری دیسک من I باشد با زدن عبارت زیر پنجره ی داس را به آدرس مورد نظر هدایت می کنیم:

سپس می بایست محتویات درون فلش دیسک را مشاهده کنیم. برای اینکار عبارت زیر را تایپ کرده و دکمه Enter را فشار می دهیم:

dir /w/a

حال محتوای درون فلش دیسک شما نمایان شده است.

اگه کمی با فایلهای ویروس آشنا باشید، حتماً می دانید که ویروس ها برای فعالیت بروی رایانه قربانی باید یک نوع فایل اجرایی باشند. بنابراین فایلهایی با پسوند exe قابلیت داشتن ویروس را دارند. البته ویروس های دیگری بدون پسوند exe هم وجود دارند، ولی در اقیلیت به سر می برند. همچنین تقریباً تمامی ویروس های فعال در شاخه ی اصلی فلش دیسک ساخته می شوند این بدین معنی است شما درون شاخه ی اصلی باید بدنبال ویروس باشد نه درون فولدرها. علاوه بر این فایل autorun.inf غالباً توسط ویروس ساخته می شود تا به محض گشودن درایو فلش مموری، ویروس شروع به فعالیت کند. خوب تئوری بس است…

کاری که ما بایستی انجام دهیم تشخیص ویروس است. از آنجایی که راه حل مدونی برای تشخیص ویروس وجود ندارد. بنابراین برای راحتی کار چندین قلق را به شما می گویم:

۱- ویروس های فعال معمولاً در شاخه ی اصلی فلش دیسک ساخته می شوند، این بدین معنی است که شما برای یافتن ویروس نیازی ندارید که تک تک فولدرهای فلش دیسک را مورد بررسی قرار دهید.

۲- ویروس ها غالباً دارای پسوند exe هستند.

۳- فایل autorun.inf نیز معمولاً توسط ویروس ساخته می شوند. بنابراین آنها را پاک کنید.

۴- در صورتیکه هرگونه فایلی با اسم مشکوک (حتی بدون داشتن پسوند exe) مشاهده کردید، در پاک کردن آن درنگ نکنید.

خوب فکر کنم که با این چهار روش، روند کار آسان تر شد. حال شما باید تک تک فایلها درون شاخه ی اصلی فلش دیسک را مورد بررسی قرار داده و آنهایی که مشکوک هستند را پاک کنید.

برای پاک کردن فایل می بایست ابتدا بوسیله ی تایپ عبارت زیر و زدن دکمه ی Enter خاصیت Read Only ، Hidden و Archive را از فایلها بردارید:

attrib -r -a -s -h *.*

اکنون برای پاک کردن فایلها می بایست عبارت del Filename را تایپ کنید، برای مثال اگر درون فلش دیسک من فایلی بنام autorun.inf وجود داشته باشد، و بخواهم که آن را پاک کنم، باید عبارت زیر را تایپ کرده و Enter را فشار دهم:

del autorun.inf

با اینکار فایل مورد نظر پاک می شود. اگر شما تمامی این مراحل را به درستی انجام داده باشید، و تمامی فایلهای مشکوک را از درون فلش دیسک پاک کرده باشید، فلش دیسک ایمن شده و شما می توانید با خیالی آسوده به درون آن رفت و آمد کنید.

البته برای اطمینان از ایمن بودن می توانید بعد از پاکسازی فلش دیسک یک بار آن را قطع و دوباره به سیستم وصل کنید و دوباره بوسیله ی داس محتویات آنرا چک کنید تا از عدم وجود فایلهای مشکوکی چون autorun.inf مطمئن شوید.

همانگونه که گفته شد، این روش تنها برای مواقع اضظراری می بایست، استفاده گردد. چون گاهی حتی آنتی ویروس ها نیز در تشخیص یک فایل ویروس دچار اشتباه می شوند، انسان که جای خود دارد.

منظور از ویروس تمام انواع ویروس ها، بد افزار ها، malware ها و … می باشد.

چگونه پوشه های مخفی شده با ویروس NewFolder.exe را آشکار کنیم

احتمالاً همه شما یک بار هم شده با ویروس NewFolder.exe دست و پنجه نرم کرده اید مگر آن که کاربر سیستم عامل های لینوکس و مکینتاش باشید.

ویروس NewFolder.exe با آلوده‌سازی پوشه‌های شما دردسرهایی را برای شما به ارمغان می آورد که مهمترین آن پاک شدن پوشه ها بعد از ویروس کشی فلش یا هارددیسک اکسترنال و… است.

اما نکته اینجا است که وقتی حجم درایو خود را چک می‌کنید می‌بینید که هنوز فایل‌ها همانجا قرار دارند! ولی هیچ اثری از آن ها نیست. حتی Show hidden Files and Folders در Folder Options هیچ کمکی به شما نخواهد کرد. البته یک راه ساده این است که اگر نام پوشه حذف شده را می دانید آن را در نوار آدرس بعد از نام درایو وارد کنید و اینتر را بفشارید. اما به یاد آوردن نام تک تک پوشه ها اگر مدت زمان زیادی هم از ریختن آن ها داخل درایو یا فلش گذشته باشد کار دشواری است.

پس راه حل چیست؟ راه حل را در ادامه خواهید یافت.
چاره کار نرم افزار Anti Hidden است که حجم آن به ۸۰۰ کیلوبایت هم نمی‌رسد. این برنامه یک برنامه کاملاً ایرانی است.
روش کار هم بسیار آسان است در قسمت مسیر، مسیر درایو یا فلش مموری خود را مشخص کنید و سپس کلید شروع عملیات را بفشارید. همه چیز به سرعت بازیابی خواهد شد.
امیدواریم این برنامه بسیار مفید به کارتان بیاید و بتوانید فایل‌ها و پوشه‌هایتان را از چنگال ویروس NewFolder.exe برهانید.

قابلیت های کلیدی نرم افزار Anti Hidden:
- از بین بردن برخی اثرات ویروس ها پس از پاکسازی
- نمایش فایل ها و فولدرهایی که توسط ویروس ها مخفی شده اند
- نمایش پوشه های سیستمی مخفی شده
- استفاده آسان
- و …

 گرفتن عکس از صفحه دسکتاپ در ویندوز7 و 8

گرفتن عکس از صفحه نمایش در ویندوز 7:
sniping tools نام  نرم افزاری در ویندوز 7 است که توانایی عکس گرفتن از صفحه مانیتور را دارد.برای دسترسی به این نرم افزار کافی است کلمه snip  را در جستجوی منوی استارت تایپ کنید

با  باز شدن این برنامه به راحتی میتوانید از قسمت مورد نظر عکس گرفت.

گرفتن عکس از صفحه نمایش در ویندوز 8 :
همانطور که اشاره کردیم گرفتن عکس از صفحه نمایش در ویندوز 8 هم آسان و هم سریعتر شده است و براحتی با فشردن ترکیب دو کلید Win Key + X از روی کیبورد ویندوز بطور خودکار از محیط صفحه نمایش عکس گرفته و تصویر گرفته شده را در کتابخانه تصاویر یا همان Pictures Library ذخیره می نماید!

همچنین با فشردن ترکیب کلیدهای Win Key + Print Screen Key از روی کیبورد خواهید توانست تا بجای گرفتن عکس از کل محیط صفحه نمایش و سپس جدا کردن پنجره موردنظر از سایر محیط ، تنها از پنجره فعال یا همان پنجره ای که در جلوی سایر پنجره ها قرار دارد ، عکس بگیرید .

آدرس ذخیره شدن تصویر گرفته شده در ویندوز 8 :   Pictures Library > My Pictures

نکات:
1. Win Key همان کلید دارای لوگوی ویندوز بر روی کیبورد می باشد!

2. Print Screen Key در کیبوردهای گوناگون با توجه به برند کیبورد به صورت های  Prnt Scrn و یا Prt Sc نمایش داده میشود و این کلید در نزدیکی کلیدهای Delete و Pause بر روی کیبورد قرار دارد ...

آموزش رایت کردن اطلاعات بر روی CD یا DVD توسط خود ویندوز

رایت کردن اطلاعات بر روی یک CD یا DVD (یا همان Burn یک CD) یکی از اولین مهارت‌هایی است که در کار با کامپیوتر باید بدانید چون به هر حال، نیاز پیدا می‌کنید که اطلاعات را از کامپیوترتان به جای دیگری منتقل کنید. مثلاً ممکن است بخواهید تکالیف دانشگاهی خود را به استاد تحویل دهید و ...

برای رایت کردن اطلاعات روی دیسک، نرم افزارهای مختلفی وجود دارد مثل Nero ، Alcohol و ... اما جالب است بدانید که خود ویندوز این امکان را فراهم کرده است که بدون نیاز به هر نرم‌افزاری، اطلاعاتتان را بر روی دیسک‌ها رایت کنید.

این امکان هم در ویندوز XP و هم در ویستا وجود دارد.

مراحل کار، بسیار بسیار ساده است:
1- ابتدا یک CD یا DVD خام داخل درایو رایتر خود قرار دهید.

2- به مسیری بروید که فایل مورد نظرتان قرار دارد. مثلاً می‌خواهید فایل homework.doc را که داخل درایو F است روی سی.دی رایت کنید. پس به درایو F بروید.

3- روی فایل مورد نظرتان کلیک راست کنید و Copy را انتخاب کنید.

4- از داخل My Computer روی درایو رایتر خود دابل کلیک کنید تا وارد درایو رایتر شوید. (اگر ابتدا نامی برای سی‌دی درخواست کرد، یک نام مرتبط با اطلاعاتتان درج کنید و Next را کلیک کنید)

5- در فضایی خالی از محیط درایو، کلیک راست کنید و گزینه Paste را انتخاب کنید. خواهید دید که یک کپی کم‌رنگ از اطلاعات در درایو رایتر دیده می‌شود و آماده رایت روی دیسک است. (هنوز چیزی روی دیسک رایت نشده. فکر نکنید کار تمام شده، دیکس را دربیاورید و بروید، بعد ببینید هیچی داخلش نیست!!!) [به تصویر زیر دقت کنید]

 

6- تمام فایل‌ها و اطلاعاتی که نیاز دارید را به همین طریق روی درایو رایتر خود کپی کنید. اگر بعضی‌ها نیاز به حذف داشتند، به سادگی انتخابشان کنید و کلید Delete را بزنید.

7- در نهایت، در پانل سمت چپ، روی گزینه Write these file on Disc یا در ویستا، دکمه Burn to Disc را کلیک کنید.

8- یک پنجره باز می‌شود و از شما می‌خواهد یک نام برای سی‌دی‌ای که قرار است رایت شود انتخاب کنید. این کار را انجام دهید و Nextهای متوالی را انتخاب کنید تا اطلاعاتتان روی دیسک رایت شود. اگر از گزینه‌ها سر در نمی‌آورید، فقط Next کنید، کار خاصی لازم نیست انجام دهید.

همین! بعد از چند لحظه اطلاعاتتان روی دیسک رایت شده است و آماده تحویل به شخص دوم است.

تغییر آهنگ ورود و خروج به سیستم

قابلیت امکان تغییر در آهنگ ورود به سیستم ‌عامل (Log on) و خروج از آن (Log off)، در نسخه‌های مختلف ویندوز مشاهده می‌شود، اما کاربران ویندوز 8 نمی‌توانند این کار را انجام دهند و چنانچه به بخش مربوط برای تغییر آن نیز مراجعه کرده باشند، گزینه‌های مربوط به انجام این کار را مشاهده نخواهند کرد، چرا که این گزینه‌ها در ویندوز 8 غیرفعال شده‌است!

اگر دوست دارید همانند دیگر نسخه‌های ویندوز، این آهنگ‌ها را به دلخواه خودتان تغییر دهید، می‌توانید با اعمال یک هک در رجیستری، این کار را به انجام برسانید:

1 ـ کلیدهای Win key + R را از روی صفحه ‌کلید فشار دهید تا پنجره Run نمایش داده شود.

2 ـ عبارت regedit را در کادر موردنظر وارد کرده و کلید اینتر را فشار دهید تا ویرایشگر رجیستری باز شود.

3 ـ در ستون سمت چپ مسیر زیر را دنبال کنید:

HKEY_CURRENT_USER\AppEvents\EventLabels\WindowsLogon

4- پس از مراجعه به مسیر فوق، در بخش سمت راست گزینه‌ای با عنوان ExcludeFromCPL قابل مشاهده است. روی این کلید دو بار کلیک کرده و مقدار آن را از عدد یک به صفر تغییر دهید.

5- تا این مرحله شما قابلیت تغییر در آهنگ ورود به سیستم‌ عامل را فعال کرده‌اید، برای فعالسازی این قابلیت هنگام خروج از سیستم‌ عامل نیز به مسیر ذکر شده در مرحله 3 بروید و به ‌جای Windows Log on گزینه Windows Log off را در انتهای مسیر انتخاب کنید.

6- کارهای مرحله 4 را تکرار کرده و مقدار کلید ExcludeFromCPL را از یک به صفر تغییر دهید.

7- حالا می‌توانید ویرایشگر رجیستری را ببندید و به بخش Sound در کنترل پنل مراجعه کنید. (برای انجام این کار می‌توانید پس از فشار کلیدهای Win Key + W، عبارت sounds را وارد کرده و کلید اینتر را فشار دهید)

8- مشاهده می‌کنید که دو گزینه Windows Log off و Windows Log on به فهرست گزینه‌های موجود اضافه شده و می‌توانید آهنگ دلخواه خود را به این دو گزینه اختصاص دهید.

نمایش پسوند تمامی فایل‌ها در ویندوز

در محیط ویندوز و با استفاده از Folder Options می‌توان با برداشتن تیک گزینه‌ی Hide extensions for known file types پسوند فایل‌ها را مشاهده کرد.

به عنوان مثال قرارگیری exe. در انتهای نام یک فایل نشان‌دهنده‌ی اجرایی بودن این فایل است و قرارگیری txt. در انتهای یک فایل بیان می‌کند این که این فایل، یک فایل متنی است.

اما پسوند برخی فایل‌ها با وجود غیرفعال بودن تیک این گزینه در Folder Options همچنان نمایش داده نمی‌شوند. معروف‌ترین این فایل‌ها نیز فایل‌های Shortcut یا میان‌بر هستند. به عنوان مثال اگر به صفحه‌ی دسکتاپ دقت کنید متوجه می‌شوید که فایل‌های میان‌بر موجود در صفحه‌ی دسکتاپ پسوندی ندارند. در صورتی که به طور طبیعی بایستی lnk. در انتهای آن‌ها قرار می‌گرفت.

از دیگری پسوندهایی که در ویندوز نمایش داده نمی‌شوند می‌توان به xnk ،shb ،scf،shs ،pif و url اشاره کرد. هر فایلی که دارای این پسوندها باشد، پسوند آن نمایش داده نمی‌شود. اما در صورتی که علاقه‌ دارید حتی پسوند این فایل‌ها نیز نمایش داده شوند با استفاده از رجیستری ویندوز می‌توانید چنین امکانی را فراهم کنید.

بدین منظور:
ابتدا اطمینان پیدا کنید در Folder Options گزینه‌ی Hide extensions for known file types غیرفعال است:
کلیدهای ترکیبی Win+R را فشار دهید. سپس در Run عبارت control.exe folders را وارد کرده و Enter بزنید. سپس در پنجره‌ی Folder Options به تب View رفته و تیک گزینه‌ی Hide extensions for known file types را برداشته و OK کنید.

حال برای ورود به رجیستری ویندوز کلیدهای ترکیبی Win+R را فشار دهید.
در Run عبارت regedit را وارد کرده و Enter بزنید.
اکنون در پنجره‌ی Registry Editor تک‌تک به هر یک از مسیرهای زیر مراجعه کنید:

HKEY_CLASSES_ROOT\lnkfile
HKEY_CLASSES_ROOT\InternetShortcut
HKEY_CLASSES_ROOT\piffile
HKEY_CLASSES_ROOT\SHCmdFile
HKEY_CLASSES_ROOT\ShellScrap
HKEY_CLASSES_ROOT\DocShortcut
HKEY_CLASSES_ROOT\xnkfile

با مراجعه به هر یک از مسیرهای زیر، در قسمت سمت راست پنجره، مقداری به نام NeverShowExt را مشاهده خواهید کرد.
اکنون کافی است بر روی NeverShowExt راست کلیک کرده و Delete و سپس Yes را انتخاب کنید تا این مقدار حذف شود.
این کار را بایستی بر روی تمامی NeverShowExtهای موجود در این مسیرها انجام دهید.
در نهایت ویندوز را یک‌بار از نو راه‌اندازی کنید تا شاهد تغییرات باشید.

یافتن سریع فایل‌ یا پوشه‌ در یک پوشه‌ی شلوغ

فرض کنید در محیط Windows Explorer وارد یک پوشه می‌شوید که درون این پوشه فایل‌ها و پوشه‌های فراوانی نیز وجود دارد. اکنون در صورتی که قصد داشته باشید تا سریعاً و بدون استفاده از قسمت Search فایل یا پوشه‌ی مورد نظر خود را پیدا کنید چه خواهید کرد؟ در این ترفند به معرفی یک روش بسیار آسان اما کاربردی خواهیم پرداخت که می‌توانید بسیار سریع پوشه‌ی مورد نظر خود را پیدا کنید.

برای این کار:
کافی است تنها پس از ورود به پوشه‌ی مورد نظر شروع به تایپ کاراکترهای ابتدایی فایل یا پوشه‌ی مورد نظر خود به شکل سریع کنید.
خواهید دید که فایل یا پوشه به حالت انتخاب درآمده است.
برای این کار نیازی به استفاده از قسمت Search نخواهد بود و تنها کافی است در محیط پوشه با دانستن نام فایل یا پوشه‌ی مورد نظر، حروف ابتدایی آن را تایپ نمایید.
اکثر کاربران می‌دانند که با تایپ حرف اول فایل یا پوشه می‌توان مجموعه‌ی فایل‌ها یا پوشه‌هایی که با این کاراکتر شروع می‌شوند را پیدا کرد. اما بسیاری از این که می‌توان کاراکترهای بعدی را نیز وارد کرد بی‌اطلاع هستند.
البته دقت نمایید همانطور که گفته شد بایستی تایپ کاراکترها را سریع و بدون اتلاف وقت انجام دهید.
به عنوان مثال در صورتی که به دنبال فایلی با نام beytoote باشیم، با وارد کردن beyt فایل ما پیدا شده است.

بستن NetBIOS در رجیستری

NetBIOS مخفف عبارت Network Baseic Input/Output System است.NetBIOS ابزاری است که اجازه به اشتراک گذاشتن منابع را در اختیار ما قرار می دهد.ضمن اینکه کاربران برای به اشتراک گذاشتن فایل ها و یا پرینتر, می توانند از این پروتکل استفاده کنند.نکته مهم این است که NetBIOS فقط در سیستم عامل ویندوز معنی دارد (اگرچه ابزارهای مثل Samba در لینوکس می توانند ان را شبیه سازی کنند, ولی بحث ما خود پروتکل NetBIOS است).

در حقیقت وقتی NetBIOS در ویندوز فعال باشد, بلافاصله سه عدد پورت برای استفاده باز می شوند.پورت مهم و اصلی پورت 139 در TCP است که NetBIOS را هم با این پورت هم می شناسند.دو پورت دیگر, از نوع UDP هستند و عبارتند از پورت 137 برای Name service و پورت 139 برای Datagram service.

جهت اطلاع شما عزیزان لازم به ذکر است, وقتی قرار باشد که کامپیوتری مجهز یه سیستم عامل ویندوز هک شود (خصوصا اگر کلاینت باشد), یکی از اولین مواردی که به ذهن می رسد, استفاده از NetBIOS می باشد.حالا ببینیم منظور از اشتراک گذاشتن (Sharing) در مورد فایل ها و پرینترها چیست؟

به اشتراک گذاشتن در مورد فایل ها, یعنی قرار دادن تعدادی فایل در یک کامپیوتر خاص به طوریکه توسط سایر کامپیوترها قابل دسترسی و استفاده باشد.همچنین در مورد پرینتر, به اشتراک گذاشتن یعنی طوری چاپگر متصل به یک کامپیوتر را تنظیم کنیم, که توسط سایر کامپیوترها هم قابل استفاده باشد.

در عین حال با توجه به اینکه در سیستم عامل های ویندوز, به صورت پیش فرض NetBIOS فعال است, پس می توان به تعدادی از فایل ها و فولدرهای تعدادی از کامپیوترهای روی شبکه دسترسی داشت و فایل ها را خواند و حتی کپی یا پاک کرد.اما برای بستن این پورت, در رجیستری ابتدا به شاخه زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE \ SYSTEM \ CurrentControlSet \ LSA \ RestrictAnonymous

اکنون وارد متغیر RestrictAnonymous شوید (بر روی ان دوبار کلیک کنید).سپس ارزش ان را از صفر (0) به عدد 2 تغییر دهید و ان را ذخیره کنید.

در اخر سیستم را یک بار راه اندازی نمایید.

اموزش اضافه کردن ایکون سطل زباله به Task bar در ویندوز 7

مروز می خواهم یک ترفندی را در ویندوز 7 اموزش دهم.اگر می خواهید ایکون سطل زباله را در قسمت Tsk Bar در ویندوز 7 قرار دهید پس این اموزش را دنبال کنید.

برای اینکار:

ابتدا بایستی روی فضای خالی از صفحه Desktop راست کلیک کرده و New /Shortcut را انتخاب کنید.در پنجره باز شده, در محل مورد نظر, عبارت زیر را وارد کنید.

explorer.exeshell:RecycleBinFolder

سپس روی دکمه Next کلیک کرده و در صفحه بعد, Explorer.exe را پاک کرده و به جای ان عبارت Recycle.exe را تایپ نمایید.در نهایت بر روی دکمه Finish کلیک کنید.خواهید دید که یک میانبر جدید در صفحه Desktop با نام Recycle Bin ظاهر شده است.اکنون روی ان راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.در پنجره باز شده, در همان سربرگ Shotcut بر روی دکمه Change Icon کلیک کرده و در مرحله بعد, در زیر عبارت Look for Icon in This File مسیر موجود را حذف کرده و ادرس زیر را در ان Copy و Paste کنید و در نهایت کلید Enter را بفشارید:

SystemRoot%system32imageres.dll%

اکنون در میان ایکون هایی که نمایش داده می شوند, ایکون سطل اشغال را بیابید و انتخاب کنید.پس از انتخاب ایکون, پنجره های باز را OK کنید.اکنون در صفحه دسکتاپ, روی میان بر مذکور راست کلیک کرده و Pin to Taskbar را انتخاب کنید.با این کار سطل اشغال به نوار Task Bar ویندوز اضافه شود.

برای حمایت از ما در گوگل, لطفا بر روی دکمه 1+ در زیر کلیک نمایید.

افزایش سرعت اینترنت Dialup

ایا شما از ان دسته از افرادی هستید که از سرعت اینترنت Dialup خود ناراضی هستید؟این موضوع یکی از مشکلات کاربران اینترنتی دیال اپ می باشد.اما من در این ترفند جالب قصد دارم یکی از بهترین روش ها را برای بالا بردن سرعت اینترنت Dialup برای شما عزیزان قرار دهم.

برای افزایش سرعت اینترنت Dial up به روش زیر عمل کنید:

برای انجام این کار ابتدا از قسمت Start ویندوز خود وارد Control Panel شوید.سپس بر روی گزینه Phone and Modem Option دابل کلیک کنید تا پنجره ان باز شود.سپس از پنجره باز شده, به تب Modem رفته و روی دکمه Properties کلیک نمایید.اکنون در در پنجره جدید به تب Advanced رفته و سپس در قسمت Extra Initialization Commands کد زیر را وارد کنید:

AT&FX+MS=V34

اکنون تمامی پنجره را Ok نمایید و خارج شوید.سپس در ادامه کار در همان Control Panel وارد قسمت Network Connection شوید.اکنون بر روی کانکشنی که توسط ان به اینترنت متصل می شوید, رفته و روی ان راست کلیک نمایید و گزینه Properties را برگزینید.سپس در پنجره باز شده و در همان تب General, بر روی دکمه Configue کلیک کنید.در اخر در پنجره باز شده بخش Maximum Speed را روی 921600 تنظیم کنید.حالا تمام پنجره ها را Ok کنید و از انها خارج شوید.تاثیر این ترفند را پس اولین اتصال با ان کانکشن, مشاهده خواهید کرد.

 آموزش نحوه کار کردن با فایل Win RAR

گاهی از اوقات به یک مشکلی در برنامه های کامپیوتری برمی خوریم که فکر می کنیم حل کردنش کار بسیار سختی است ولی در صورتی که آنقدرها هم که به نظر می آید سخت نیست می شود با دو تا سوال از دیگران یا گشتن تو سایت های معتبر هم جواب را پیدا کرد و هم مشکل را حل کرد. حالا ما هم قصد داریم به صورت خیلی ساده برای شما طریقه ی نصب و استفاده از یکی از برنامه های آسان و پرکاربرد را آموزش دهیم.

چگونه باید یه فایل زیپ شده رو برگردونیم؟
اول باید برنامه ی Win RAR را نصب کنیم وقتی که نصب تموم شد دقت داشته باشیم که همه ی پسوندها مخصوصا RAR و ZIP انتخاب شده باشد و در صورت علامت دار بودن گزینه ی cascaded context menus  گزینه ی finish را می زنیم.

روش اول
روی فایل فشرده یا Zip یا RAR که داریم کلیک راست می کنیم و گزینه ی Extract to Name File (نام فایل Zip یا RAR یا هر فایل فشرده ی دیگری که داریم) را انتخاب می کنیم با این کار کنار فایل zip ما پوشه ای هم نام ایجاد می شود و فایل ها در آن ریخته می شود.

روش دوم
فایل را باز می کنیم ( کلیک راست می کنیم و open را می زنیم ) همه ی فایل های داخل آن را انتخاب می کنیم و کلیدهای ctrl+c را برای کپی کردن فایل می زنیم و در جایی که می خواهیم کپی کنیم paste می کنیم.

حالا چگونه می توان با WIN RAR فایل " Zip " یا " RAR " ساخت؟
1- اگر خواستیم فایل فشرده بسازیم، zip یا RAR بسازیم؟ چرا؟ خوب معلوم است  RAR ، چون خیلی فشرده تر می شود.

2-اگر هم خواستیم که دیگر برای شخصی که از فایل استفاده می کند نیازی به  download، نباشد فایل zip یا RAR را که می سازیم آن را  exe می کنیم. اما توجّه کنید که حجم فایل zip یا RAR شما حدود 100kb افزایش پیدا می کند اما download آن ، با مودم ها و اینترنت dial up و با سرعت 56kb مودم و سرعت download حداکثر 5kb/s ، خوب است.

توجه :دوباره یادآوری می کنم که در هر زمانی و مخصوصا زمان ساخت فایل فشرده اول RAR و بعد گزینه ی مربوط به exe شدن فایل را انتخاب کنید.

طریقه ی ایجاد فایل rar یا zip به وسیله ی برنامه ی win rar:
1- روی فایل مورد نظر کلیک راست می کنیم و گزینه ی Add to archive را انتخاب می کنیم که پنجره ای باز می شود.

2-اگر می خواهیم با بیشترین مقدار ممکن فایل ما را فشرده کند از پایین سمت چپ از بین دو تا ابزار کشویی که در compression method وجود دارد گزینه ی Best را انتخاب می کنیم.

3- اگر می خواهیم داخل یک سی دی برنامه ی مورد نظرمون را فشرده کنیم حجمش از 700Mb بیشتر می شود و داخل یک سی دی جا نمی شود می توانیم فایل فشرده شده را طوری تنظیم کنیم که هر 650 یا 700 مگا بایت را یک فایل کند به این ترتیب که وقتی فایل اصلی فشرده شده را داخل سی دی اولی اجرا می کنیم همه ی فایل های داخل آن را می ریزیم و سی دی دوم که فایل فشرده شده ی دومی در آن قرار دارد را می خواهد و ما سی دی دوم را در دستگاه می گذاریم و گزینه ی مورد نظر را فشار می دهیم و فایل های داخل آن را که ادامه ی سی دی اولیست می ریزد. اگر بخواهیم این فایل ها را داخل بیشتر از 2 تا سی دی هم بریزیم این کار ممکن است در پایین این پنجره در شکل بعدی سمت چپ گزینه که کشویی هم هست با نام splite to volumes, bytes وجود دارد که می توان مقدار مورد نظر برای یک فایل که بیشترین مقدار حجم را داشته باشد انتخاب یا تایپ کنیم اگر برای هر فایل 1kb در نظر بگیریم 1000 بایت می شود.

نکته :اگر می خواهیم برنامه ی تولید شده ی خودمان را به طوری که  قبلا گفتیم در یک سی دی بریزیم باید حتما گزینه ی exe شدن فایل فشرده را انتخاب کنیم.

مرور مطالب گفته شده :
1)انتخاب rar یا zip بودن در سمت چپ پنجره ی ذکر شده.
2)جدا کردن هر قسمت x بایتی در منوی کشویی سمت چپ و پایین پنجره
3)انتخاب اندازه فشردگی در compression method
4)برای یک فایل معمولی از سمت چپ یکی از گزینه های rar یا Zip را انتخاب می کنیم که rar بهتر است، و برای exe کردن فایل برای اینکه از برنامه ی win rar استفاده نکنیم در قسمت Archiving Option گزینه ی Create SFX archive را انتخاب می کنیم تا فایل ما exe شود. ( فایل های exe را فایل های خودکفا یا خوداجرا هم می گوییم. )
5)    در زبانه comment به معنی " توضیحات "، توضیحات لازم درباره ی فایل مورد نظرمان را می نویسیم.
6- آخر اینکه گزینه ی OK را می زنیم تا یک فایل فشرده بسازیم. با زدن این گزینه در میله ی بالایی هر فایل که فشرده می شود یک بار از 0 تا 100 پر می شود و برای تکمیل نهایی و اعلام کلی نتیجه ی فشرده سازی در میله ی پایینی از 0 تا 100 را نشان می دهد

تغییر مسیر نصب نرم افزارها در ویندوز

ویندوز از قسمتی از فضای درایو  سیستم عامل (درایوی که در ان ویندوز نصب شده است) به عنوان حافظه مجازی استفاده می کند, ضمن اینکه اگر قابلیت Hibernate را فعال کرده کرده باشید, به میزان حافظه موقتی (RAM) که نصب کرده اید, از فضای درایو سیستم هم اشغال می شود و همانگونه که می دانید, هر چه درایوی که در که ویندوز را در ان نصب کرده باشید, فضای خالی بیشتری را داشته باشد, ویندوز کار خود را راحت تر و سریع تر انجام می دهد و هنگام کار با نرم افزارهای سنگین نیز از نظر حافظه حافظه مجازی کم نمی اورد.در ضمن محل پیش فرض برای نصب نرم افزارهای که نصب می کنید هم در خود درایو سیستم و در این مسیر است:

C:\Program Files

اما به مرور زمان و با نصب انواع نرم افزارهای سبک و سنگین, طبیعتا حجم درایو  C:\  بسیار زیاد شده و معمولا این امر موجب بروز اختلال هنگام کار با سیستم می شود.به همین خاطر پیشنهاد می کنیم نرم افزارهای خود را در درایوی غیر از درایو سیستم عامل نصب نمایید.ضمنا هنگام نصب نرم افزارها با استفاده از گزینه Custom, امکان تغییر محل نصب وجود دارد که البته در صورتی که شما برنامه های زیادی نصب می کنید, کار تعیین کردن محل مکان نصب, بسیار وقت گیر وخسته کننده خواهد بود.

برای این کار:

ابتدا از قسمت Run که در Start وجود دارد عبارت Regedit را وارد کنید تا وارد رجیستری ویندوز شوید.وسپس از پنجره جدید باز شده مسیر زیر را طی کنید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion

حال در سمت راست صفحه, مقدار ProgramFilesDir را پیدا کنید و سپس دو بار روی ان کلیک کنید و از رجیستری خارج شوید.کار به همین راحتی تمام شد.

اموزش ترفند اضافه کردن قسمت Video به منوی استارت

ترفندی که امروز قرار دادم برای دسترسی سریع به فایل های ویدیویی تان است.چون اگر فایل های ویدیویی خود را به طور پیش فرض در پوشه Video ذخیره می نمایید.لازم است دسترسی سریعی به این قسمت داشته باشید.این کار با قرار دادن قسمت Video در منوی استارت, به راحتی 2 کلیک کردن میسر خواهد بود.

برای اجرای این ترفند در ویندوزتان, اموزش زیر را دنبال کنید:

ابتدا بر روی نوار وظیفه کلیک راست کرده و Properties را انتخاب کنید.سپس در پنجره باز شده به برگه Start Menu رفته و سپس روی Customize کلیک کنید.نوار پیمایش را تا اخر به پایین کشیده و در قسمت Video گزینه Display as a link را انتخاب کنید.حال اگر به منوی Start مراجعه کنید, خواهید دید لینکی برای باز کردن پوشه Video اضافه شده است.

ترفند پیدا کردن اطلاعات بایوس (Bios)

برای مشاهده اطلاعات واقعی سخت افزار مربوط به یک کامپیوتر, هیچ مرجعی بهتر از توضیحات و مشخصات ارائه شده از سوی سازنده ان قطعات نیست.بنابراین اگر می خواهید فرضا از اصل بودن یک Main Board مطمئن شوید, بهتر است از این شیوه استفاده کنید.

برای اجرای این ترفند:

1.ابتدا از قسمت Run از منوی Start عبارت Regedit را تایپ کنید تا وارد رجیستری ویندوزتان شوید.پس از ورود به رجیستری ویندوز, به مسیر زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE / HARDWARE / DESCRIPTION / SYSTEM

اکنون مشاهده می کنید که در این بخش, مجموعه کلیدها و اطلاعات مربوط به BIOS ذخیره شده و شما می توانید اطلاعات مستند و دست اولی را راجع به هریک از قطعات کامپیوتر خود, در این قسمت بدست اورید.

از کار انداختن سیستم ذخیره پسورد در مرورگر IE

مواقعی وجود دارد که به دلایل امنیتی (فرضا قبلا از پسورد یا کلمه عبور ذخیره شده توسط IE, سو استفاده شده) مایل نیستید که مرورگر شما, کلمه های عبور را ذخیره نموده و هب اصطلاح در حافظه خود نگهداری نماید.البته IE این کار را برای سهولت کار و اینکه مجبور به تایپ مجدد این کلمات نشوید, انجام می دهد.اما خب به هر حال این کار معایبی هم دارد و می تواند گاهی امنیت سیستم شما را به خطر اندازد.

برای اجرای این ترفند و حل این مسئله در مرورگر اینترنت اکسپلورر:

1. ابتدا وارد رجیستری شوید که برای کار ابتدا از قسمت Run  از گزینه Start عبارت Regedit را تایپ کنید.

2. سپس مسیر زیر را دنبال کنید:

HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings

3. اکنون شما باید در قسمت راست صفحه یک فایل DWORD بسازید که برای این کار در قسمت راست صفحه راست کلیک کرده و بر روی گزینه New و سپس گزینه DWORD (32-bit) Value را انتخاب کنید و نام فایل ایجاد شده را DisablePasswordCaching بگذارید.( دقت شود که حروف D و P و C, بزرگ تایپ شوند).

4. بعد از اینکه فایل را ساختید, بر روی ان دابل کلیک کنید و سپس مقدار ان را از 0 به 1 تغییر دهید.

5. اکنون کامپیوتر را ریستارت کنید.اکنون مشاهده می کنید که دیگر هیچ کلمه عبوری بر روی IE (اینترنت اکسپلورر) شما ذخیره نمی شود.

کاملترین راهنمای خرید دوربین های دیجیتال

در این راهنما به شما خواهیم گفت که در هنگام خرید, به چه نکاتی توجه کنید.کدام تنظیمات دوربین را بررسی کنید و چقدر برای یک دوربین دیجیتال پول بدهید.احتمالا این قسمت اخر, مهم ترین قسمت این راهنما خواهد بود!با ما همراه باشید...

مگاپیکسل

اولین سوالی که خریداران درباره یک دوربین دیجیتالی می پرسند, این است: چند مگاپیکسلی؟

در پاسخ به این مسئله ابتدا به این مسئله فکر کنید: می خواهید با عکس های خود چکار بکنید؟ طبیعی است که اغلب ما می خواهیم عکس های خود را روی کامپیوتر منتقل کرده و ان ها را ببینیم.این کار از تمام دوربین های دیجیتال امروز بازار بر می اید! عکس های با کیفیت که می توانند تمام صفحه نمایشگر را پر کنند و با کیفیت دیده شوند, اما این سوال به وجود می اید که ایا بعدا می خواهید انها را چاپ کنید؟

دقت تصویر یعنی تعداد نقاط تشکیل دهنده ان, دقیقا مثل یک فرش ماشینی ابریشمی و یک فرش دستباف که اگر هم دو هم اندازه باشند, فرضا ابریشمی به دلیل تعداد بیشتر گره هایی که دارد, دقت بیشتری هم دارد.در دوربین های دیجیتال, هریک مگاپیکسل برابر یک میلیون دانه یا پیکسل است.بر همین اساس حتی یک دوربین دو یا سه مگاپیکسلی می تواند عکس های تمام صفحه بگیرد.دوربین هایی با چنین مشخصاتی امروزه بسیار ارزان قیمت هستند و طرز استفاده و کاربرد بسیار ساده ای دارند.ضمن اینکه می توانید عکس های انها را در حدود 15x10 چاپ کنید.چاپ عکس دیجیتال با چنین ابعادی در لابراتورهای دیجیتال بین 150 تا 200 تومان هزینه دارد.ضمنا می توانید به راحتی از انها برای ساخت یک فتوبلاگ یا انتشار روی وب و ارسال توسط ایمیل استفاده کنید.البته این روزها دیگر خبری از این دوربین های با این مقدار پیکسل نیست.ضن اینکه هرچقدر عکس دارای دقت بیشتری باشد, روی صفحه نمایش "واضح تر" دیده می شود.حتی در این عرصه, دوربین های با دقت 4 تا 6 مگاپیکسل, هم که اگر دارای CCD (سنسور ثبت تصاویر) با کیفیت مرغوبی باشند, می توانند به خوبی نیاز اکثر کاربران را خانگی را رفع کنند, از مد افتاده شده تلقی شده و تقاضای بسیار کمی برای انها وجود دارد.بله امروز دور دوربین های 10 مگاپیکسل به بالاست.حال اگر هم این میزان کیفیت به کار نیاید مهم نیست.بلکه بازار رو به سوی اینگونه دوربین ها اورده و تقاضای بازار به این سمت معطوف شده است و تبلیغات شرکت ها هم هر روز به عطش سیری ناپذیر Pixel بیشتر دامن می زند.

در هر صورت, دوربین های بالاتر از 10 مگاپیکسل در حال حاضر استاندارد بازار محسوب شده و معمولا نسبت به دوربین های با مگاپیکسل کمتر, امکانات بیشتری هم دارند و در بین انها می توانید مدل های نیمه حرفه ای را هم پیدا کنید که کیفیت بسیار بالا دارند و عکس های انها را می توانید تا ابعاد بالاتر از 40x30 سانتی متر هم چاپ کنید.معمولا این دوربین ها بیشتر از نیاز کاربر عادی است و برخی امکانات انها را تنها کاربران نیمه حرفه ای استفاده می کنند.

در زیر نمونه یک حسگر CCD امده است.

اما در قالب یک بحث فنی و نه تبلیغاتی, تجربه نشان داده است که دقت بالاتر از شش مگاپیکسل, چندان روی کیفیت عکس های دوربین های کامپکت موثر نیست.بلکه گاهی اوقات نتیجه عکس هم می دهد.یعنی فرضا یک دوربین با دقت 8 مگاپیکسل, ممکن است به خاطر CCD ضعیف تر و یا لنز با کیفیت پایین, عکس های "بی کیفیت تری" نسبت به مدل قبلی خود که دارای دقت شش مگاپیکسل است, ارائه دهد!دقت کنید که در چنین مواقعی ممکن است عکس دوربین 8 Megapixel "اندازه بزرگ تری داشته باشد, اما در شرایط یکسان, "کیفیت کمتری خواهد داشت, زیرا در صورتی که حسگر یا همان CCD دوربین 8 مگاپیکسلی چندان معرکه نباشد, قطعا نویز بیشتری در عکس ها مشاهده خواهید کرد و به همان اندازه دوربین که دارای حسگر مرغوبتری می باشد, عکس هایی با شفافیت و کیفیت بالاتر ارائه خواهد نمود.

در جدول زیر می توانید دقت دوربین و ابعاد عکس دیجیتال انها را مشاهده کنید:

بهترین کیفیت		کیفیت معمولی		رزولوشن
----------------------		3x5 in	7.62x12.7 cm	0.5 مگاپیکسل
3x5 in	7.62x012.7 cm	8x10 in	20.32x25.4 cm	2 مگاپیکسل
5x7 in	12.7x17.78 cm	11x14 in	27.94x35.56 cm	4 مگاپیکسل
8x10 in	20.32x25.4 cm	16x20 in	40.64x50.8 cm	6 مگاپیکسل
11x14 in	27.94x35.56 cm	20x30 in	50.8x76.2 cm	8 مگاپیکسل
13x17 in	33.02x43.18 cm	25x40 in	63.5x101.6 cm	+10 مگاپیکسل

همانطور که می بینید امکان چاپ عکس تا ابعاد 30 در 40 سانتی متر برای دوربین های بالاتر از چهار یا پنج مگاپیکسل ممکن است . ما هم گفتیم که بالاتر از شش مگاپیکسل روی دوربین های دیجیتال کامپکت ، چندان کاربردی ندارد . از آنجا که این روز ها تقریبا تمام دوربین های دیجیتال بازار چنین دقتی دارند ، بنابر این وقتی می خواهیم دوربین دیجیتال بخریم ، به چه نکات دیگری باید توجه کنیم ؟ اگر از ما می شنوید به جای دقت به این نکات توجه کنید :

محدوده زوم

اگر قصد دارید که از کادری با زاویه باز عکس بگیرید ، حتما به محدوده زوم دوربین تان دقت فرمایید.به خصوص اینکه عدد زوم از مقادیر کم مثل 27 یا 28 میلی متر شروع شود. دوربین هایی با فاصله کانونی لنز کمتر از این معمولا قیمت زیادی دارند، اما 27 میلی متر یک چیز عادی است و زاویه بسته تر از این یک ضعف به حساب می آید ، اما زمانی که  می خواهید از یک مسابقه ورزشی یا از طبیعت عکس بگیرید، به زاویه بسته نیاز دارید.در اینجا احتیاج است از Zoom بالای دوربین استفاده کنید.بسته به مقدار محدوده زوم، این مقدار از حدود 110 یا 120 میلی متر در اغلب دوربین های بازار تا مقادیر خیلی بالا مثل 504 میلی متر است.حد اکثر مقدار زوم را گاهی وقت ها با این اعداد و گاهی وقت ها با ضریب * نشان می دهند.از روی ضریب نمی توان مقدار محدوده زوم دقیق را حدس زد.به طور مثال محدوده زوم Olympus SP-560  برابر mm 486-27  و محدوده زوم Panasonic DMC-FZ18k برابر mm 504-28 است، ولی ضریب بزرگنمایی لنز در هر دوی آن ها برابر 18Xاست.بنابراین بهتر است که مقادیر دقیق را از روی بروشور یا مقالات بررسی دوربین بخوانید.

فریم در ثانیه

تعداد عکس پی در پی که یک دوریبن می گیرد یکی از آن ویژگی هایی است که بیشتر مشتریان کمتر به ان توجه می کنند، ولی اگر یک روز قصد داشته باشید, با دوربین تان از یک صحنه حساس عکس بگیرید، تازه در می یابید که حداکثر سرعت دوربین تان 1/5 فریم در ثانیه می باشد.باید توجه کنید که هیچ وقت نمی توانید سرعت عکاسی پی در پی دوربین کامپکت را با دوربین های حرفه ای که می توانند تا سرعت های شش فریم در ثانیه عکس بگیرند مقایسه کنید.سرعت عکاسی پی در پی در دوربین های کامپکت معمولا بین 1/5 تا سه فریم در ثانیه می باشد.بنابراین حداقل سعی کنید مدلی را که سه فریم در ثانیه می گیرد انتخاب کنید .

فلاش داخلی یا فلاش خارجی

بیشتر دوربین های کامپکت دارای فلاش داخلی یا فلاش سر خود هستند. این فلاش ها روی خود دوربین قرار دارند و نمی توانید مثل فلاش های خارجی آن ها را جدا کرده یا از  زاویه دیگری غیر از زاویه روبرو بتابانید . نور این فلاش ها همیشه از روبرو به سوژه می تابد و اغلب موارد موجب تخت شدن سطوح دارای برجستگی مثل صورت اشخاص یا کنده کاری های روی یک تابلو ی ترئینی می شود. در ضمن نمی توانید با آن ها از روبروی سطوح براق عکس بگیرید ، چون همیشه نوررا به سمت لنز باز می گردانند . اگر چه در برخی از دوربین های کامپکت فناوری هایی برای تنظیم صحیح نور فلاش با نور محیط و فاصله سوژه وجود دارد ، اما اغلب دوربین ها در استفاده از فلاش در فواصل نزدیک مشکل دارند و موجب نورانی شدن شدید سوژه می شوند . در صورتی که دوربینتان امکان اتصال به فلاش خارجی را داشته باشد ، می توانید با هزینه ای نه چندان زیاد حتی در عکاسی های ماکرو هم از فلاش استفاده کنید. بنابر این حتما به این نکته توجه کنید . در ضمن فلاش خود دوربین یک نکته منفی دیگر هم دارد : به قول حرفه ای ها باتری می خورند!

هیستو گرام

یکی از نخستین چیز هایی که اغلب ما درباره دوربین مان یاد می گیریم این است که چطور می توان هیستو گرام دوربین را خاموش کرد ! هیستو گرام باز نمایی گرافیکی یک تصویر از سیاه خالص تا سفید خالص است . با استفاده از هیستو گرام می توانید به راحتی بفهمید که آیا عکس تان با نور دهی صحیح گرفته شده یا خیر . نمایشگر دوربین ها معمولا رنگ ها را به صورت اغراق شده نشان می دهند . ضمن این که بسته به نور محیط ، کمرنگ تر و بی روح تر می شوند . بنابر این تنها چیزی که می تواند دقیقا نور دهی دوربین را به شما نشان دهد ، هیستو گرام است . حتی در برخی از دوربین ها هیستو گرام زنده نیز وجود دارد. یعنی همان زمانی که کادر دوربین را جابه جا می کنید ، می توانید بفهمید که آیا محدوده رنگ کادر در جدول هیستوگرام قرار دارد یا آن را قطع می کند. به این ترتیب به راحتی می توانید مقدار نور دهی را کم و زیاد کنید و عکسی با نوردهی دقیق بگیرید . بنابر این بهتر است حتما ببینید که آیا دوربین تان هیستوگرام دارد یا خیر و دیگر این که بهتر است یاد نگیرید که چطور خاموش می شود!

حافظه

تقریبا تمام دوربین های کامپکت بازار همراه با حافظه داخلی عرضه می شوند . مقدار حافظه دوربین ها متفاوت است ، اما اغلب اوقات تنها برای استفاده روزانه کافی است. یعنی هر سری که عکس می گیرید آن را روی کامپیوتر تان خالی کنید . بنابر این اگر قصد دارید با دوربین تان به مهمانی یا سفر بروید یا جایی می روید که دسترسی به کامپیوتر ندارید بهتر است یک کارت حافظه هم برای دوربین تان بخرید . کارت های حافظه این روزها بسیار فراوان و ارزان قیمت شده اند و تفاوت قیمت بین مدل های آن ها چندان زیاد نیست . اغلب دوربین های دیجیتال کامپکت از کارت های SD و MMC استفاده می کنند . در حالی که دوربین های سونی اغلب از مدل Memory Stick استفاده می کنند .

lcd

LCD  یا نمایشگر ، چشم دوربین است ، خصوصا این که اغلب دوربین های دیجیتال دارای منظره یاب نوری نیستند. منظره یاب به ذره بین کوچکی گفته می شود  که وقتی دوربین را مثل دوربین های فیلمی قدیمی جلو چشم می گیرید می توانید از داخل آن سوژه را کادر بندی کنید . در برخی از دوربین های دیجیتال ، این منظره یاب هم دیجیتالی است. یعنی باز سازی همان تصویری که در  LCD می بینید . با این تفاوت که در محیط های نورانی ، کمتر نور در آن می تابد ، اما استفاده  LCD فقط مربوط به کادر بندی نیست . در آن می توانید عکس هایتان را انتخاب و حذف و ویرایش کنید . این قابلیت وقتی می خواهید حافظه تان را برای عکس های بعدی خالی کنید ، بسیار مفید است .. در حال حاضر دیگر منظره یاب زیر سه اینچ یک نقطه ضعف حساب می شود. به خصوص این که برخی مدل های دوربین های کامپکت با منظره یاب های بزرگ تر وارد بازار شده اند و حتی قابلیت لمسی هم دارند. اگر چه اغلب کاربران حرفه ای تر کار با نمایشگر های لمسی را دوست ندارند ، اما به هر حال یک جور کلاس به حساب می آید!

ضبط ویدئویی

تا مدتی پیش هیچ کس فیلمبرداری یک دوربین کوچک عکاسی را جدی نمی گرفت ، اما در حال حاضر فیلمبرداری اغلب دوربین های دیجیتال جدید ، برای یک کاربر خانگی یعنی ضبط و پخش روی تلویزیون مناسب هستند.یعنی اگر توقع فیلمبرداری یا کیفیت یک دوربین فیلمبرداری را هم داشته باشید ، باز هم مدل هایی به بازار آمده اند که می توانند با کیفیت HD فیلم بگیرند . بنابراین اگر دوربین تان دارای وضعیت فیلمبرداری HD است ، حتما یک کارت حافظه 2 گیگابایت به بالا بخرید ، زیرا دیگر نمی توانید برای خالی کردن حافظه ، تکه هایی از فیلم های ویدیویی را روی دوربین تان ویرایش و حذف کنید . فرمت های ویدیویی این دوربین ها متفاوت است . اغلب دوربین ها می توانند با فرمت  Avi و   Mpeg فیلم ها را ضبط کنند که بدون هیچ مشکلی پس از انتقال به کامپیوتر توسط برنامه  Media Player خود ویندوز پخش می شوند، اما اگر دوربین تان با فرمت Quick Time ضبط می شود ، حتما باید برنامه  Quick Time را نیز روی کامپیوتر تان نصب کنید . بد نیست یکی دو تا از این برنامه های تبدیل فرمت و ویرایش فایل های ویدیویی مثل VCD Cutter را هم روی کامپیوتر تان نصب کنید و آرام آرام یاد بگیرید که چطور می توانید ویدیوهای دوربین تان را مثل عکس ها ویرایش کنید . تصورتان را تغییر بدهید و سعی کنید به فیلمبرداری دوربین تان با نگاه مثبت تری نگاه کنید .

باتری

بر سر باتری بحث زیادی بین کاربران خبره وجود دارد . برخی اعتقاد دارند باتری های لیتیوم یون مخصوص عمر بیشتر ی دارند ، سریع تر شارژ می شوند و بیشتر کار می کنند ، اما برخی از دوربین های کامپکت از باتری های قلمی یا نیم قلمی که به AA و AAA معروف هستند استفاده می کنند . تقریبا  تمامی افرادی که این دوربین ها را می خرند بلافاصله پس از نخستین استفاده به باتری های شارژی رو می آورند ، زیرا عمر بیشتری از باتری های عادی دارند و ضمنا می توان دوباره آن ها را شارژ کرد. اگر شما هم باتری شارژی می خرید ، حتما یک مارک خوب خریداری کنید. تفاوت قیمت یک جفت باتری خوب و یک جفت باتری معمولی شارژی ، کمتر از دو هزار تومان است، اما واقعا ارزش آن را دارد. ضمنا فراموش نکنید که حتما باتری ها را کاملا شارژ و تا لحظه خاموش شدن دوربین استفاده کنید . باتری های قلمی را همه جا می توانید پیدا کنید ، اما باتری های لیتیوم یون ، مخصوص خود دوربین هستند و معمولا یدکی ندارند. بنابر این انتخاب با شمااست .

تنظیمات دستی

 دوربین های کامپکت اصولا برای کاربران حرفه ای ساخته نمی شوند ، اما هر کاربر غیر حرفه ای نیز پس از مدتی علاقمند می شود از تمامی قابلیت های دوربین خود استفاده کند. اگر جزو کاربران سطح متوسط بالا هستید ، حتما می دانید ارزش تنظیمات دستی دوربین چقدر است . می توانید همه کنترل دوربین تان را خود به دست بگیرید و از قدرت خلاقیت خودتان استفاده کنید، اما اگر کاربر تازه کار هستید و فکر می کنید همین قدر که دوربین روی حالت خود کار عکس های خوبی بگیرد کافی است، باز هم بد نیست دوربینی با امکانات و تنظیمات دستی خریداری کنید، زیرا آرام آرام در استفاده از آن حرفه ای می شوید و خیلی جالب نیست پس از مدتی بفهمید برای پرورش قدرت خلاقیت خود مجبور هستید دوربین  دیگری بخرید . بنابر این حتما دقت کنیدکه روی دکمه چرخان دوربین این چهار حرف را ببینید: P A S M

لرزش گیر

لرزش گیر در دوربین های دیجیتال یعنی ، امکان لرزش کمتر دست و دوربین و در نتیجه ثبت عکس های شفاف تر . خصوصا در محیط های کم نور که دوربین مجبور به پایین آوردن سرعت شاتر است. این قابلیت همچنین برای عکاسی از سوژه های متحرک به شما کمک می کند. دقت کنیدحد اقل یکی از انواع لرزش گیر را داشته باشد.

قابلیت تشخیص چهره

این یکی به تازگی در دوربین های دیجیتال مشاهده شده و برای کاربران خانگی خیلی عالی می باشد.به خصوص این که یک کاربر معمولی اغلب نمی تواند در حال کادر بندی تصویر ، به سرعت و حساسیت دوربین و محل فوکوس تصویر و همچنین چهره ها هم توجه کند.فرض کنید در یک جمعی تمایل دارید که از تعدادی از اشنایان که کنار هم جمع شده اند عکس بگیرید. در اینجاست که این قابلیت به کمک شما می اید.اکنون خود دوربین می تواند بفهمد دقیقا روی کدام قسمت از کادر فوکوس نماید.با این ویژگی, دیگر چهره ها محو نمی شوند تا بعدا ببینید که روی دیوار پشت سرشان فوکوس کرده اید! فقط گول تعداد زیاد چهره های قابل تشخیص را نخورید . مثلا تشخیص پنج یا شش چهره کافی است ، زیرا تعداد افراد بیشتر از این معمولا یا  کادر را بسیار باز می کند و اصولا چهره ها خیلی مشخص نیستندکه بخواهند فوکوس دقیق تر شوند یا این که فاصله آن ها آنقدر کم است که دیگران هم در همان فاصله فوکوس قرار می گیرند. بنابراین داشتن قابلیت تشخیص سی نقطه فوکوس خیلی خوب است ، اما نه آنقدر که بابت آن هزینه زیادی بپردازید.

ساخت بک گراند زیبای کاغذی در فتوشاپ،به سادگی تمام

این آموزش ساخت یک بکگراند زیبا به صورت بافت کاغذی است

یک صفحه 500*500 پیکسل در فوتوشاپ باز کنید.

بعد با یک قلم نازک توش خط خطی کنید !

حالا از منوی فیلتر Filter > Blur > Motion Blur مقادیر زیر را عوض کنید:

Angle: -90˚ Distance: 84 pixels

حالا از همین لایه یک duplicate تهیه کنید و blendmode را به color burn تغییر بدهید .

لایه جدید را 90 درجه بچرخونید.

Edit > Transform > Rotate 90˚ CW

بعد لایه ها را به هم بچسبونید.(ctrl+e)

از Gmail به عنوان یک درایو استفاده کنید!

از Gmail به عنوان یک درایو استفاده کنید!

روز به روز بر تعداد مشتاقان Gmail اضافه می‌شود و گوگل هم در پاسخ به این استقبال، دائم به امکانات خود می‌افزاید. در طول چند ماه گذشته خبرهای زیادی راجع به افزایش ظرفیت Gmail خوانده‌اید.
شرکت‌های رقیب گوگل مدعی بودند که این افزایش ظرفیت یک ترفند تبلیغاتی است و گوگل می‌داند که کاربران نمی‌توانند از این همه فضای Gmail استفاده کنند. اما گوگل در پاسخ می‌گوید که کاربران می‌توانند از این فضا به عنوان یک مکان برای ذخیره فایل‌های خود استفاده کنند. مهم‌ترین مزیت این مسأله این است که شما می‌توانید به فایل‌های ذخیره شده در این درایو از پشت هر کامپیوتری که به اینترنت متصل است، دسترسی داشته باشید، مانند یک حافظه کوچک که همیشه همراه شماست.

اگر بخواهید فایل‌های خود را در Gmail اکانت خود ذخیره کنید، باید آن‌ها را از طریق یک آدرس E-mail دیگر به آن ارسال کنید، به عبارت دیگر باید فایل‌های مورد نظرتان را به نامه Attach کنید و سپس آن را برای Gmail بفرستید.
این کار کمی وقت‌گیر و پر دردسر است، برای همین عده‌ای تصمیم گرفتند تا با نوشتن برنامه‌هایی انجام این کار را آسان‌تر کنند. ظاهرا ایده اولیه این برنامه را آقای Richard Jones برای سیستم عامل لینوکس ارائه داده است، اما در حال حاضر چند برنامه برای این کار در ویندوز وجود دارد.

از جمله برنامه‌های خوب می‌توان به Gmail Drive از آقای Bjarke Vikose اشاره کرد.
می‌توانید آخرین نسخه این برنامه را از آدرس: http://www.viksoe.dk/code/gmail.htm  دریافت کنید.

Gmail Drive به صورت فایل Zip شده با حجم 121 کیلوبایت است و پس از دریافت و باز کردن آن با برنامه‌های مخصوص Unzip، (یکی از این برنامه‌ها در بخش دریافت فایل موجود است) کافی است روی Setup کلیک کنید تا اجرا شود.

پس از اجرای فایل Setup، اگر پنجره My Computer را باز کنید، خواهید دید که یک درایو به نام Gmail Drive به درایوهای قبلی اضافه شده است. حجم این درایو به اندازه ظرفیت Gmail یعنی حدود 2 گیگابایت است و شما می‌توانید فایل‌های مورد نظر خود را به راحتی درون آن کپی کرده و یا از آن کپی کرده و یا از آن پاک کنید. دقت داشته باشید Gmail Drive یک درایو مجازی است که در حقیقت به عنوان یک لینک به درون Gmail Account شما عمل می‌کند، بنابراین زمانی Online نیستید نمی‌توانید فایل‌های خود را به این درایو کپی کنید.

برای کار کردن با این برنامه علاوه بر داشتن یک اکانت در Gmail، به سیستم عامل ویندوز XP نیاز دارید. مرورگرهای اینترنت اکسپلورر از نگارش 5/5 به بعد، NetScape نگارش 1/7 به بعد، موزیلا از 4/1 به بعد و فایر فاکس 8/0 نیز به خوبی از این برنامه پشتیبانی می‌کنند.

بعد از کپی کردن فایل‌ها به این درایو مجازی، اگر به آدرس Gmail خود Login کنید، تعدادی E-mail حاوی Attachment خواهید دید که در قسمت Subject ، نام و حجم آن فایل‌ها وجود دارد.

نکته مهم دیگر راجع به این برنامه این است که در حالت عادی با اغلب سرویس‌های E-mail نمی‌توانید بیش از 10 مگابایت فایل Attach کنید. اما با استفاده از Gmail Drive می‌توان به اندازه حجم خالی Gmail Box فایل کپی کرد و این برنامه به صورت خودکار آن را به Gmail Account ارسال می‌کند. به این ترتیب دیگر محدودیت 10 مگابایت را نخواهید داشت. همچنین اگر فایلی از درون این درایو حذف شود، به طور خودکار از اکانت Gmail پاک خواهد شد.

این برنامه بسیار جالب، کاربردی و مفید است و نصب آن را به شما پیشنهاد می‌کنیم. اگر پس از نصب آن، از برنامه راضی نبودید، می‌توانید به راحتی از Control Panel وارد add/Remove Programs شده و Gmail Drive Shell Extension را Remove کنید.