برک دنس مستر بین

خواهر شوهر

هیچکس در خنده بازار

تبلیغ پسته

اس ام اس کریسمس

  اگه بابا نوئل بودم تو جیبام یه عالمه ستاره میذاشتم که هیچ شب تاریکی تو زندگیت نداشته باشی.کریسمس مبارک

برای پیدا کردن شوهر

برای پیدا کردن شوهر به چهار نکته باید توجه کنید نکات را در پایین صفحه مشاهده کنید
.
.
.
.
.
خاک تو سرت ترشیده بد بخت

تجربه

تجربه ثابت کرده 5 دقیقه خوابیدن سر کلاس درس
معادل است با 8 ساعت خواب مفید

بیا و عاشقانه

بیا و عاشقانه سلام کن
و بعد برای همیشه برو ...
دلگیر نخواهم شد
دیگر به دیدارهای ناگهانی...
دوست داشتنهای موقتی...
و رفتنهای بی خداحافظی
عادت کرده ام ...

تو چیزها را می بینی و می پرسی

تو چیزها را می بینی و می پرسی: چرا؟ من خواب چیزهائی را که وجود ندارند می بینم و می گویم: چرا که نه؟ جرج برنارد شاو

مجموعه ای زیبا و کامل از ضرب المثل هایی جالب و کمیاب

سیمرغ دگر است و سی مرغ دگر.

سیبی که بالا میرود تا پائین بیاد هزار تا  چرخ می خورد!

سیلی نقد به از حلوای نسیه!

سیم (نقره) بخیل وقتی از خاک در می آید که (خودش) در خاک باشد.

سیب سرخ برای دست چلاق خوب است؟!

سیب مرا خوردی تا قیامت ابریشم پس بده!

سهره (سیره) رنگ کرده را جای بلبل می فروشد!

سیب، خیلی دور از درختش نمی افتد.

سوسکه از دیوار بالا می رفت، مادرش می گفت: قربون دست و پای بلورینت!

سود و زیان، خواهر و برادرند.

 

روزگار، آینه را محتاج خاکستر کند!

رفتم شهر کورها  دیدم همه کورند، من هم کور شدم!

رنگم را ببین و حالم را نپرس!

روبرو خاله و پشت سر چاله!

روده بزرگه روده کوچیکه را خورد!

رفت به نان برسد به جان رسید!

رفتم ثواب کنم  کباب شدم!

رستم است و یکدست اسلحه!

رسیده بود بلایی ولی به خیر گذشت                «نریخت دُرد می و محتسب ز دیر گذشت...» (آصفی هروی)

رطب خورده منع رطب چون کند!

راه دویده ، کفش دریده!

رخت دو جاری را در یک طشت نمی شود شست!

راستی کن که راستان رستند.

راه دزد زده تا چهل روز امن است

 

 

در زیر این گنبد آبنوسی، یکجا عزاست یکجا عروسی!

درس ادیب گر بود زمزمه محبتی                جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را

درزی در کوزه افتاد!

در زمستان یه جُل بهتر از یه دسته گل است!

جُل: روانداز

در دنیا یک خوبی می ماند و یک بدی!

در دیزی بازه، حیای گربه کجا رفته!

در زمستان، الو، به از پلو!

در دنیا همیشه به یک پاشنه نمی چرخد!

درد، کوه کوه میاد، مومو می ره!

در دروازه را می شه بست، اما در دهن مردم را نمی شه بست!

 

دوری و دوستی!

دو تا در را پهلوی هم می گذارند، برای این که به درد هم برسند!

دود از کنده بلند می شود!

دنیایش مثل آخرت یزید است!

دنیا محل گذر است!

دنیا را آب ببرد او را خواب می برد!

دنیا را هر طور بگیری همانطور می گذره!

دنیا جای آزمایش است، نه جای آسایش!

دنیا، دار مکافاته!

دنده را شتر شکست، تاوانش را خر داد!

 

خدا را بنده نیست!

خدا روزی  رسان است، اما حرکتی هم می خواهد!

خدا به آدم گدا، نه عزا بده نه عروسی!

خدا برف را به اندازه بام می دهد!

خانه ی همسایه آش می پزند، به من چه ؟!

خاموشی از کلام بیهوده به.

خانه ی دوستان بروب و در دشمنان را مکوب!

خانه نشینی بی بی از بی چادریست!

خانه اگر پراز دشمن باشد بهتر است تا خالی باشد!

خانه ی خرس و بادیه مس ؟

خانه ای را که دو کدبانوست، خاک تا زانوست!

خر را جایی می بندند که صاحب خر راضی باشه!

خر، خسته – صاحب خر، ناراضی!

خرج که از کیسه مهمان بود                          حاتم طایی شدن آسان بود!

خر بیار و باقالی بار کن!

خربزه که خوردی باید پای لرزش هم بشینی!

خربزه می خواهی یا هندوانه: هر دو دانه!

خر ِ باربر، به که شیر مردم دَر!

خربزه ی شیرین مال شغاله!

خر است و یک کیله جو!

خدا عقلی به تو بدهد، پولی به من!

خود گوئی و خود خندی؟ عجب مرد هنر مندی!

خودت را خسته ببین، رفیقت را مرده!

خودش رو نمی تونه نگهداره، چطور منو نگه می داره ؟

خواستن، توانستن است.

خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو!

خواهی که به کس دل ندهی، دیده ببند.

خنده کردن دل خوش می خواهد و گریه کردن سر و چشم!

خواب بامداد بازمی دارد آدمی را از روزی.

خوشبخت آن که خورد و کِشت، بدبخت آنکه مرد و هِشت؟!

خواب پاسبان، چراغ دزده!

 

دختر تنبل، مادر کدبانو را دوست دارد!

دانه ی فلفل سیاه و خال مهرویان سیاه                          هر دو جانسوزند اما این کجا و آن کجا!

دانایی ، توانایی است

دانستن را کار بستن باید.

دانا داند و پرسد، نادان نداند و نپرسد!

دانا گوشت می خورد، نادان چغندر!

داری طرب کن، نداری طلب کن!

داشتم داشتم حساب نیست، دارم دارم حساب است!

دادن به دیوانگی، گرفتن به عاقلی!

دارندگی است و برازندگی!

 

 

دو صد من استخوان باید که صد من بار بردارد!

دوغ خانگی ترش است!

دوستی دوستی از سرت می کنند پوستی ؟!

دو صد گفته چو نیم کردار نیست!

دوست همه کس، دوست هیچکس نیست!

دوستی بدوستی در، جو بیار زردآلو ببر!

دوست آنست که بگریاند، دشمن آنست که بخنداند!

دوست خوب، در روز بد شناخته شود.

دود، روزنه خودشو پیدا می کنه!

دودکش آتش نمی گیرد، مگر از داخل.

 

خورشید چه سود آنرا کو راهبری نیست.

خورشید را به گِل نتوان اندود.

خوشا چاهی که آب از خود بر آرد!

خودستایی جان من! برهان نادانی بود.

خوشا به حال کسانی که مردند و آواز تو را نشنیدند!

خوردن خوبی دارد، پس دادن بدی!

خوردن از برای زیستن است، نه زیستن از برای خوردن.

خودم کردم که لعنت بر خودم باد!

خود کرده را تدبیر نیست.

خودشناسی، خدا شناسی است.

من موندم

من موندم تو این فیلما این سیم تلفن شون چقد بلنده اخه تلفن رو میگیرن دستشون همه اتاقارو میگردن سیمش تموم نمیشه
اندازه 3تا جاروبرقی سیم دارن لامصب

متن وصیت نامه داریوش کبیر

اینک که من از دنیا می روم، بیست و پنج کشور جز امپراتوری ایران است و در تمامی این کشورها پول ایران رواج دارد و ایرانیان درآن کشورها دارای احترام هستند و مردم آن کشورها نیز در ایران دارای احترامند، جانشین من خشایارشا باید مثل من در حفظ این کشورها کوشا باشد و راه نگهداری این کشورها این است که در امور داخلی آن ها مداخله نکند و مذهب و شعائر آنان را محترم شمرد.
اکنون که من از این دنیا می روم تو دوازده کرور دریک زر در خزانه داری و این زر یکی از ارکان قدرت تو می باشد، زیرا قدرت پادشاه فقط به شمشیر نیست بلکه به ثروت نیز هست. البته به خاطر داشته باش تو باید به این حزانه بیفزایی نه این که از آن بکاهی، من نمی گویم که در مواقع ضروری از آن برداشت نکن، زیرا قاعده این زر در خزانه آن است که هنگام ضرورت از آن برداشت کنند، اما در اولین فرصت آن چه برداشتی به خزانه بر گردان .
مادرت آتوسا ( دختر کورش کبیر ) بر گردن من حق دارد پس پیوسته وسایل رضایت خاطرش را فراهم کن .
ده سال است که من مشغول ساختن انبارهای غله در نقاط مختلف کشور هستم و من روش ساختن این انبارها را که از سنگ ساخته می شود و به شکل استوانه هست در مصر آموختم و چون انبارها پیوسته تخلیه می شود حشرات در آن به وجود نمی آید و غله در این انبارها چندین سال می ماند بدون این که فاسد شود و تو باید بعد از من به ساختن انبارهای غله ادامه بدهی تا این که همواره آذوغه دو یاسه سال کشور در آن انبارها موجود باشد و هر سال بعد از این که غله جدید بدست آمد از غله موجود در انبارها برای تامین کسری خوار و بار استفاده کن و غله جدید را بعد از این که بوجاری شد به انبار منتقل نما و به این ترتیب تو برای آذوقه در این مملکت دغدغه نخواهی داشت ولو دو یا سه سال پیاپی خشک سالی شود .
هرگز دوستان و ندیمان خود را به کارهای مملکتی نگمار و برای آنها همان مزیت دوست بودن با تو کافیست، چون اگر دوستان و ندیمان خود را به کار های مملکتی بگماری و آنان به مردم ظلم کنند و استفاده نا مشروع نمایند نخواهی توانست آنها را مجازات کنی چون با تو دوست اند و تو ناچاری رعایت دوستی نمایی.
کانالی که من می حواستم بین رود نیل و دریای سرخ به وجود آورم ( کانال سوئز ) به اتمام نرسید و تمام کردن این کانال از نظر بازرگانی و جنگی خیلی اهمیت دارد، تو باید آن کانال را به اتمام رسانی و عوارض عبور کشتی ها از آن کانال نباید آن قدر سنگین باشد که ناخدایان کشتی ها ترجیح بدهند که از آن عبور نکنند .
اکنون من سپاهی به طرف مصر فرستادم تا این که در این قلمرو ، نظم و امنیت برقرار کند، ولی فرصت نکردم سپاهی به طرف یونان بفرستم و تو باید این کار را به انجام برسانی، با یک ارتش قدرتمند به یونان حمله کن و به یونانیان بفهمان که پادشاه ایران قادر است مرتکبین فجایع را تنبیه کند .
توصیه دیگر من به تو این است که هرگز دروغگو و متملق را به خود راه نده، چون هر دوی آنها آفت سلطنت اند و بدون ترحم دروغگو را از خود بران. هرگز عمال دیوان را بر مردم مسلط مکن و برای این که عمال دیوان بر مردم مسلط نشوند، قانون مالیات را وضع کردم که تماس عمال دیوان با مردم را خیلی کم کرده است و اگر این قانون را حفظ نمایی عمال حکومت زیاد با مردم تماس نخواهند داشت .
افسران و سربازان ارتش را راضی نگاه دار و با آنها بدرفتاری نکن، اگر با آنها بد رفتاری نمایی آن ها نخواهند توانست مقابله به مثل کنند ، اما در میدان جنگ تلافی خواهند کرد ولو به قیمت کشته شدن خودشان باشد و تلافی آن ها این طور خواهد بود که دست روی دست می گذارند و تسلیم می شوند تا این که وسیله شکست خوردن تو را فراهم کنند .
امر آموزش را که من شروع کردم ادامه بده و بگذار اتباع تو بتوانند بخوانند و بنویسند تا این که فهم و عقل آنها بیشتر شود و هر چه فهم و عقل آنها بیشتر شود تو با اطمینان بیشتری حکومت خواهی کرد .
همواره حامی کیش یزدان پرستی باش، اما هیچ قومی را مجبور نکن که از کیش تو پیروی نماید و پیوسته و همیشه به خاطر داشته باش که هر کسی باید آزاد باشد تا از هر کیشی که میل دارد پیروی کند .
بعد از این که من زندگی را بدرود گفتم ، بدن من را بشوی و آنگاه کفنی را که من خود فراهم کردم بر من بپیچان و در تابوت سنگی قرار بده و در قبر بگذار ، اما قبرم را مسدود مکن تا هر زمانی که می توانی وارد قبر بشوی و تابوت سنگی من را آنجا ببینی و بفهمی که من پدرت پادشاهی مقتدر بودم و بر بیست و پنج کشور سلطنت می کردم مردم و تو نیز خواهید مرد زیرا که سرنوشت آدمی این است که بمیرد، خواه پادشاه بیست و پنج کشور باشد ، خواه یک خارکن و هیچ کس در این جهان باقی نخواهد ماند، اگر تو هر زمان که فرصت بدست می آوری وارد قبر من بشوی و تابوت مرا ببینی، غرور و خودخواهی بر تو غلبه نخواهد کرد، اما وقتی مرگ خود را نزدیک دیدی، بگو قبر مرا مسدود کنند و وصیت کن که پسرت قبر تو را باز نگه دارد تا این که بتواند تابوت حاوی جسدت را ببیند.
زنهار، زنهار، هرگز خودت هم مدعی و هم قاضی نشو، اگر از کسی ادعایی داری موافقت کن یک قاضی بی طرف آن ادعا را مورد رسیدگی قرار دهد و رای صادر کند، زیرا کسی که مدعیست اگر قضاوت کند ظلم خواهد کرد.
هرگز از آباد کردن دست برندار زیرا که اگر از آبادکردن دست برداری کشور تو رو به ویرانی خواهد گذاشت، زیرا قائده اینست که وقتی کشوری آباد نمی شود به طرف ویرانی می رود، در آباد کردن ، حفر قنات ، احداث جاده و شهرسازی را در درجه اول قرار بده .
عفو و دوستی را فراموش مکن و بدان بعد از عدالت برجسته ترین صفت پادشاهان عفو است و سخاوت، ولی عفو باید فقط موقعی باشد که کسی نسبت به تو خطایی کرده باشد و اگر به دیگری خطایی کرده باشد و تو عفو کنی ظلم کرده ای زیرا حق دیگری را پایمال نموده ای .
بیش از این چیزی نمی گویم، این اظهارات را با حضور کسانی که غیر از تو اینجا حاضراند کردم تا این که بدانند قبل از مرگ من این توصیه ها را کرده ام و اینک بروید و مرا تنها بگذارید زیرا احساس می کنم مرگم نزدیک شده است .

Ebad Mehrani

تلخ ترین خاطره ها

شاید آن زمان که سهراب نوشت تا شقایق هست زندگی باید کرد

خبری از دل پر درد گل یاس نداشت باید اینطور نوشت:

هر گلی هم باشی چه شقایق چه پیچک چه یاس زندگی اجبار است،

زندگی در گرو خاطره هاست.

فاصله تلخ ترین خاطره هاست...

حسرت یعنى

حسرت یعنی

روبرویم نشسته ای و باز خیسی چشمانم را آن دستمال خشک بی احساس پاک میکند.

حسرت یعنی

شانه هایت دوش به دوشم باشد اما نتوانم از دلتنگی به آن پناه ببرم.

حسرت یعنی

تو که در عین بودنت ، داشتنت را آرزو می کنم.

نیمه گمشده

گاهی بعضی ها با ما جور در می آیند، اما همراه نمی شوند، گاهی نیز آدم هایی را می یابیم که با ما همراه می شوند اما جور در نمی آیند...

صبر خوب است

صبر خوب است و مخواه از عاشقی این خوب را
پیش ازین هرگز نفهمیدم غم ایوب را
خوانده ام در چهره ی مردم همین امروز هم
حرف های مفت بعد از تو به من منسوب را
با وجود طعنه هاشان ظاهرم شاد است آه
بید از داخل به نرمی می تراشد چوب را
دستمالت را نکش بر پلک ها بیهوده است
سرمه ات لو می دهد چشمی که شد مرطوب را!

من اینجا

من اینجا بس دلم تنگ است ...

و هر سازی که می بینم بد آهنگ است...

بیا ره توشه برداریم

قدم در راه بی برگشت بگذاریم...

ببینیم آسمان هر کجا

آیا همین رنگ است؟....

بعضیا

بعضیا تو زندگیت نقش دیوارو بازی میکنن

نه دوست داری خرابشون کنی ؛ نه میتونی بهشون تکیه بدی … !!!

حــُــــرمت

حــُــــرمت نان از قلب بیشـــــتر است

آنرا می بوســــــند، این را میشـــــکنند..